بررسی فقهی حقوقی رضایت آگاهانه ی بیمار و وظیفه ی اطلاع رسانی پزشک (با مطالعه ی تطبیقی در حقوق انگلیس و فرانسه)

امروزه، به دلیل پیچیدگی معالجات پزشکی، اطلاع­رسانی به بیمار راجع به درصد احتمال موفقیت درمان، خطرات احتمالی، عوارض جانبی معالجه و... جزء لاینفک قراردادهای درمان به حساب می­آید. محرومیت از چنین اطلاعاتی را می­توان به عنوان مانعی اساسی در تحصیل رضایت آگاهانه تلقی کرد. روشن است اقدام به درمان اشخاص یا انجام عملیات جراحی بدون رضایت آنان یا اولیای قانونی می تواند مسؤولیت مدنی و کیفری برای پزشک معالج در پی داشته باشد. ولی بحث مهم در این جا مربوط به موردی است که بیمار بدون این که درباره ی ماهیت، هدف و پیامدهای درمان از سوی پزشک یا تیم درمان اطلاع رسانی شود به امر درمان رضایت دهد. و این که آیا چنین رضایتی می تواند نافذ بوده و به امر درمان مشروعیت بخشد یا خیر؟ این مقاله به مطالعه ی تطبیقی رضایت آگاهانه پرداخته است و نویسندگان وظیفه ی اطلاع رسانی از جانب پزشکان را که در اخذ رضایت آگاهانه ی بیمار و مشروعیت درمان تأثیر بسزایی دارد، در سه نظام حقوقی ایران، انگلیس و فرانسه مورد مطالعه قرار داده، و در پایان در راستای حفظ حقوق بیماران پیشنهادهایی را ارائه کرده اند.